Desert Patrol Vehicle

در ظاهر ساده و بی امکانات به نظر می‌رسد. اما وقتی روی زمین به حرکت در می‌آید با چنان سرعتی می‌رود که از تیررس سریع‌ترین تیربارها نیز در امان است. این خودروی نظامی را در کلاس FAV (خودروی حمله‌ای سریع) قرار می‌دهند. فنربندی فوق‌العاده آن از مزیت‌های اصلی‌اش برشمرده می‌شود. دیزرت پاترول در دهه 90 طی جنگ‌هایی موسوم به خلیج در کویت استفاده گسترده‌ای می‌شد. قوای محرکه آن شامل یک پیشرانه 2 لیتری 200 اسب‌بخاری می‌شود. با یک بار سوخت‌گیری و با تعبیه سنگین‌ترین آتش‌بارها برد عملیاتی آن به حدود 350 کیلومتر می‌رسد. این در حالی است که سرعت نهایی‌اش روی مرز 100 کیلومتر در ساعت ایستاده است. یکی از دلایل پیمایش بالای این خودرو حجم بالای باک 79.5 لیتری‌اش است که نگرانی از اتمام سوخت در صحنه نبرد را از بین می‌برد.

Dingo II

دینگو یک محصول ساخت شرکت ATF آلمان است. باور نخواهید کرد که پایه و اساس طراحی آن مرسدس‌بنز Unimog است. یک کامیون سایز متوسط که همچون شاسی‌بلندهای بیابانی از پس هر مسیری بر می‌آید. ارتش آلمان و دیگران که این محصول را می‌خرند،‌ می‌توانند از خاصیت مین‌روبی آن بهره ببرند. به خصوص از آن اسلحه‌ای کالیبر بالایی که بر بالای آن سوار است. وزن این خودرو به دلیل نصب لوازم تجهیزات ضد گلوله تا 11.9 تن بالا آمده است. طول، عرض و ارتفاع دینگو به ترتیب 4.5، 6.8 و 2.3 متر شده است. مکانیزم زره‌پوش دینگو را شرکت Mexas طراحی کرده است. پیشرانه‌ای که برای آن در نظر گرفته شده گازوئیل‌سوز با 214 اسب‌بخار نیرو است. برد عملیاتی آن حدود 1000 کیلومتر و سرعت نهایی‌اش معادل 90 کیلومتر در ساعت است. 

Force Protection Buffalo A2

کمی که دقت می‌‌کنید انگار یکی از خودروهای فیلم Transformers را می‌‌بینیم. این خودرو واقعاً یک غول همه‌کاره است. تا پیش از این اصطلاح ضد گلوله و ضد راکت را شنیده بودید. اما آیا با خودروهای ضد مین نیز آشنایی دارید؟ کمپانی آمریکایی فورس     پروتکشن از این خودرو هم‌چنان در جنگ عراق و پیش از آن در جنگ کوزوو استفاده کرده بود. در حال حاضر غیر از آمریکا، ارتش انگلستان، استرالیا و ایتالیا نیز از این خودرو استفاده می‌کنند. وزن خالص این غول 20 هزار و 560 کیلوگرم است. در حالی که وزن نهایی آن 25 هزار کیلوگرم است. طول، عرض و ارتفاع این خودرو به ترتیب 8.2، 2.6 و 4 متر اندازه‌گیری شده است. سیستم زره‌پوش و محافظ این محصول بر اساس بالاترین استانداردهای NATO طراحی شده است. جالب است بدانید بوفالو 3 محور متحرک دارد.

General Dynamics M1128

ترکیبی از تانک و یک کامیون می‌شود M1128. به این خودرو لقب توپ متحرک داده‌اند. هشت چرخه‌ای بی‌نظیر که گنجایش سه افسر نظامی را دارد. آتش‌بار و در حقیقت توپ اصلی این تانک پرسرعته 105 میلی‌متری و درست برگرفته از تانک‌های سری M1 Abrams. جنرال داینامیک این غول 18.7 تنی را با ابعاد 6.9،‌2.7 و 2.6 متر برای طول، عرض و ارتفاعش طراحی کرده است. جالب است بدانید پیشرانه آن را کمپانی کاترپیلار ساخته است. پیشرانه‌ای دیزلی با 350 اسب‌بخار نیرو. غیر از آتش‌بار سنگین اصلی، مسلسل‌های کالیبر 50 و M6های دودزا در اطراف دیده می‌شود. انتقال قدرت این نفربر خشن بسیار فوق‌العاده است. پیچش چرخ‌ها توسط دو ردیف چرخ عقب یعنی در کل چهار چرخ صورت می‌گیرد. این کار باعث حفظ پایداری بیشتر در حین شلیک می‌شود. نسختین نمونه‌های این خودرو در جنگ سرد در شوری استفاده شده بود. گفته می‌شود اگر از تمام ظرفیت‌های ظاهری آن استفاده شود،‌ می‌توان 9 نوع آتش‌بار سبک و سنگین را رویش نصب کرد.

HET M1070

واژه HET‌ مخفف عبارت انتقال‌دهنده با تجهیزات سنگین است. هیولایی که آن را شرکت Oshkosh ساخته است. بسیاری از رسانه‌های نظامی و خودرویی به آن بولدوزر زره‌پوش می‌گویند. ‌خود قضاوت کنید برای حمل و نقل تانک‌های فوق سنگین باید از چه چیز دیگری استفاده کرد؟ یک آسمان‌ خراش با پیشرانه‌ای 18.1 لیتری دیزل که 700 اسب‌بخار نیروی خالص تولید می‌کند. تعجبی ندارد که این بولدوزر فولادی نتواند بیش از 90 کیلومتر در ساعت سرعت داشته باشد. طول، عرض و ارتفاع این محصول به ترتیب 9.19، 2.5 و 3.6 متر برآورد شده است. وزن خالص یک دستگاه از این بولدوزر 19 هزار کیلوگرم می‌شود. باک این خودرو 560 لیتر سوخت گنجایش دارد. با یک بار سوخت‌گیری می‌توان 480 کیلومتر پمایش کرد. حتی روی می‌توان یک تانک 65 تنی را نیز سوار کرد. کمانی Allison برای این خودرو یک جعبه‌دنده اختصاصی 5 سرعته اتوماتیک طراحی کرده است.

Oshkosh LVSR

اینطور به نظر می‌آید که یک جرثقیل در قد و قواره یک محصول جنگی و نظامی درآمده است. اما ارتفاع پایینش و تبع چابکی غیرمنتظره‌اش آن را متمایز کرده است. وجود 10 چرخ با تعلیق مستقل می‌تواند نشان‌دهنده بزرگ‌ترین و قوی‌ترین آفرود دنیا باشد. حتی جیپ رنگلر نیز به این راحتی از پستی بلندی‌ها عبور نمی‌کند. از این خودرو برای حضور در میادینی که نیاز به ترابری‌های سریع‌السیر باشد استفاده می‌شود. هیولایی به وزن 16.5 تن که توسط قوای محرکه‌ای گازوئیل‌سوز به قدرت 600 اسب‌بخار حرکت می‌‌کند. با این نیرو می‌توان حدود 20 هزار کیلوگرم وزن را روی آن سوار کرد. جالب است بداندی LVSR‌با این قد و قواره‌اش تنها برای دو خدمه جای دارد. طول، عرض و ارتفاع آن به ترتیب 10.8، 2.4 و 3.5 متر برآورد شده است. حداکثر سرعت آن می‌تواند به 105 کیلومتر در ساعت برسد. حجم باک آن رقم باورنکردنی 628 لیتر است. با یک بار سوخت‌گیری می‌توان تا 483 کیلومتر را با آن پیمود. شاید باورکردنی نباشد ولی جعبه‌دنده این خودرو 7 سرعته اتوماتیک است.

Renault VAB MKII

بله رنوی فرانسه. سال 1976 اتحادیه اروپا به منظور افزایش سطح ایمنی دفاعی خود از پروژه VAB‌مخفف وسیله نقلیه زره‌پوش پیشتاز پرده‌برداری کرد. اطلاعاتی در دست است که نشانی ‌می‌دهد تا امروز حدود 5 هزار دستگاه از آن ساخته شده است. وزنی که این نفربر می‌تواند تحمل کند برابر 13.8 تن است. هم‌چنین ظرفیت افراد قابل انتقال نیز 10 نفر است. طول، عرض،‌ ارتفاع این نظامی کارکشته به ترتیب 5.9، 2.4 و 2 متر برآورد شده است. قدرت خروجی این فرانسوی 320 اسب‌بخار محاسبه شده است. حجم باک آن 310 لیتر و برد عملیاتی‌اش با سرعت نهایی 90 کیلومتر در ساعت حدود 1200 کیلومتر اعلام شده است. یکی از دلایل وزن بالای رنو VAB استفاده از بدنه فوق ضخیم 12 سانتی‌متری ضد گلوله ضد راکت آن است.

RT-2UTT SS-27

در بین این لیست یک روس هم حضور دارد. یکی از حمل و نقل‌ کننده‌های اصلی موشک‌های قاره پیمای بالستیک. این نمی‌تواند یک خودروی عادی باشد. چراکه طراحی شاسی و توزیع وزن آن می‌بایست به گونه‌ای باشد که در هنگام شلیک موشک سنگین‌وزن پایداری‌اش را از دست ندهد. وزن نهایی این محصول 47 هزار و 200 کیلوگرم است. فکر می‌‌کنید طول این خودرو چقدر باشد؟ 22.7 متر اندازه‌ای است که به راحتی می‌تواند بالستیک‌های نوه MIRV را حمل کند. برد عملیاتی این موشک‌انداز متحرک 11 هزار کیلومتر است. دیمیتری مدودیف خود شخصاً یکی از پشتیبانان طراحی نسل‌‌های جدید این محصول بوده است. شوروی سابق سال 1997 اولین بار از این محصول رونمایی کرد. در ادامه تنش‌ها با آمریکا تولید آن متوقف شد ولی مجدداً در سال 2010 برای فروش به کشورهایی که نیاز به سپر دفاع ضد موشکی داشتند،‌ از ابتدا طراحی و تولید شد.

Supacat Jackal 2

از دور بیشتر به یک ناو جنگی شبیه است تا یک خودروی نظامی. این محصول رکورددار میزان اسلحه و مهمات سوارشده روی آن است. طراحی منحصر به فرد آن به گونه‌ای است که علاوه بر قدرت بالای مانور می‌توان بهتری شعاع دید برای تیراندازی را نیز به دست آورد. در حال حاضر ارتش انگلستان یکی از استفاده‌کنندگان اصلی این محصول نظامی است. طول، عرض و ارتفاع آن به ترتیب 5.3، 2 و 1.9 متر شده است. وزنش نیز معادل 6.6 تن برآورد می‌شود. با یک بار سوخت‌گیری کامل می‌توان برد عملیاتی 800 کیلومتر را تجربه کرد. آتش‌بار اصلی این خودرو 12.7 میلی‌متری کمپانی Koch است. آتش‌بار دوم نیز 7.6 میلی‌متری است. قوای محرکه این خودرو شامل یک پیشرانه 5.9 لیتری از کمپانی Cummins می‌شود که به راحتی 185 اسب‌بخار نیرو فراهم می‌‌کند. سرعت نهایی آن نیز 130 کیلومتر در ساعت است.

آشنایی با خودرو زرهی cv90

زرهپوش سی.وی-90 خانواده ای از خودروهای زرهی سبک را تشکیل می دهد که حاصل کوشش مشترک شرکتهای "بی.آ.ئی سیستمز" و "سآب-بوفورس" می باشد. در تقسیم کاری که این دو شرکت عظیم تسلیحاتی برعهده گرفته اند ساخت بدنه به بی.آ.ئی سیستمز و ساخت برجک به سآب-بوفورس واگذار شده است.
توسعه این زرهپوش با اعلام نیاز نیروی زمینی سوئد به یک زرهپوش با توانایی تحرک بالا در ابعاد استراتژیکی و تاکتیکی در سال 1984 آغازشد. هدف این برنامه ساخت زرهپوشی بود که قابلیت بقا و حفاظت بالایی داشته باشد و بتواند نقش های دفاع هوایی و ضدتانک را نیز برعهده بگیرد. در آن زمان شرکت "هاگلنودز" ،که بعدها توسط بی.آ.ئی سیستمز خریداری شد، در پی توسعه یک زرهپوش پیشرفته بود. 5 پیش نمونه آزمایشی از زرهپوشهای ساخت هاگلنودز در طی سالهای 1988 تا 1991 تحت آزمایشهای گسترده ای از سوی ارتش سوئد قرارگرفتند.

تولید انبوه سی.وی-90 در سال 1993 آغاز شد و تا کنون بیش از 1170 دستگاه از انواع گوناگون آن سفارش داده شده است. تا کنون کشورهای سوئد(509دستگاه)، نروژ(104دستگاه)، سویس(186دستگاه)،هلند(192دستگاه)،دانمارک(4 5دستگاه) و فنلاند(102دستگاه) این خودرو را به خدمت گرفته اند. لهستان برای ساخت یک نمونه آزمایشی از نفربر زرهی "بی.دابیلو.پی-40" یک برجک سی.وی-90 را خریداری کرد که البته طرح لهستانی ها از نمونه آزمایشی فراتر نرفت. کشورهای کانادا و بریتانیا نیز این زرهپوش را برای خدمت در ارتشهای خود مورد ارزیابی قرارداده اند.

حفاظت

زره سی.وی-90 می تواند خدمه این خودرو را در برابر گلوله های زره شکاف 14.5 میلیمتری محافظت کنند. در هنگام ضرورت، زره تمام جوشکاری شده سی.وی-90 را می توان با انواع زره های اضافی تقویت کرد. این زره تقویتی می تواند سی.وی-90 را در برابر گلوله های 30 میلیمتری ضدزره محافظت کند. این زرهپوش سطح مقطع راداری کوچکی دارد و امضای حرارتی و صوتی آن اندک می باشد. سی.وی-90 به سیستمهای آتش خاموش کن خودکار و مقابله با حملات ش.م.ه مجهز شده است. فضای داخلی سی.وی-90 با یک لایه کولار پوشانده شده است تا حفاظت بیشتری برای خدمه تأمین شود.

انعطاف پذیری

از دید تسلیحاتی سی.وی-90 زرهپوشی فوق العاده انعطاف پذیر است که می توان آن را به انواع مختلف برجکها، تسلیحات، دستگاه های نشانه روی و سیستمهای هدایت آتش مناسب با نوع اهداف و عملیات مجهز کرد. خدمه سی.وی-90 عبارتند از فرمانده، راننده و توپچی. علاوه بر خدمه، هر دستگاه سی.وی-90 می تواند 8 سرباز را در درون خود جای دهد.
نمونه اصلی سی.وی-90 ،که در خدمت ارتش سوئد می باشد، به یک قبضه توپ 40 میلیمتری ال-70 ساخت بوفورس مجهز شده است. نمونه های صادراتی اغلب به یک قبضه توپ 30 میلیمتری مجهز شده اند. سوئد تعدادی از زرهپوشهای خود را به یک دستگاه دید در شب با دقت بالا مجهز کرده است.

تاریخچه عملیاتی

با آنکه سی.وی-90 اولین بار در سال 1993 وارد خدمت شد اما تا سال 2007 در یک رزم واقعی شرکت نکرد. در ماه نوامبر 2007 گردان دوم ارتش نروژ در افغانستان ،تحت نظارت سازمان ملل، وارد نبرد سنگینی با مهاجمین طالبان شدند و توانستند آنها را به عقب برانند. منابع نروژی تلفات طالبان را در حدود 45 تا 65 کشته و تعداد بیشتری مجروح ذکر می کنند. کمی بعد در استان بادقیس این نیروها در کمین طالبان گرفتار شدند که این درگیری بدون تلفات برای نیروهای نروژی گزارش شده است. در ژانویه سال 2010 یک دستگاه سی.وی-90 ارتش نروژ در افغانستان بر روی مین رفته و راننده آن کشته شد.
ارتش سوئد سی.وی-90 هایش را در جنگهای داخلی لیبریا به خدمت گرفته است. سوئد در بهار 2009 چهار دستگاه سی.وی-90 به افغانستان اعزام کرد. این خودروها دست کم دو بار با شورشیان درگیر شده اند.
در فوریه 2010 دانمارک 10 دستگاه سی.وی-90 به استان هلمند افغانستان اعزام کرد. این زرهپوشها در کنار زرهپوشهای پیرانها و تانکهای لئوپارد-2 دانمارکی عملیات می کنند. در آوریل همان سال، 2 دستگاه از سی.وی-90 های دانمارکی در اثر انفجار مینهای کنار جاده ای هدف قرارگرفتند. در هر دو مورد خدمه و سربازان درون زرهپوشها جان سالم به در بردند ولی زرهپوشها ،که چرخها و زنجیرشان آسیب دیده بود، برای بررسی بیشتر به کارخانه سازنده در سوئد فرستاده شدند. در روز هفتم آگوست 2010 یک دستگاه دیگر از زرهپوشهای دانمارک توسط مین کنار جاده ای کاملا منهدم شد. 2 نفر از خدمه آن کشته و 3 نفر مجروح شدند. 

انواع
سی.وی-9030

ارتش نروژ از سال 1995 زرهپوش سی.وی-90 را به خدمت گرفته است. زرهپوشهای این ارتش به توپهای 30 میلیمتری خودکار بوشمستر مسلح شده اند. در سال 2003 قرار شد که 17 دستگاه از این زرهپوشها به روز شوند و با کیتهای ضدمین، دوربین دید عقب و سیستم خنک کننده هوای جدید مجهز شوند.
ارتش سویس سی.وی-90 های خود را با عنوان "تانک نارنجک انداز 2000" می شناسد. 186 دستگاه سی.وی-90 این نیرو بین سالهای 2002 تا 2005 وارد خدمت این ارتش شده اند. این زرهپوشهای به یک قبضه توپ 30 یا 40 میلیمتری بوشمستر مارک 44 مسلح شده اند و از یک دستگاه نشانه روی ضدهواپیما ساخت سآب و یک سیستم هدایت آتش دیجیتال بهره می گیرد. این سیستم هدایت آتش دارای یک نمایشگر برای هر یک از خدمه می باشد و می توان آن را با سیستم مدیریت صحنه نبرد کامل کرد.
فنلاند از سی.وی-90 هایی استفاده می کند که برجک آنها توسط شرکت "پاتریا"ی فنلاند ساخته شده است. قیمت هر یک از این زرهپوشها 2.67 میلیون یورو برآورد شده است.

در سال 2004 ارتش هلند 184 دستگاه سی.وی-90 مارک3 سفارش داد که قرار شد نصب برجک و مونتاژ نهایی آنها در شرکت "وان هالترن متال" هلند انجام شود. این زرهپوشها به یک قبضه توپ بوشمستر 35 میلیمتری، یک جایگاه فرمانده بر روی سقف برجک، و دستگاه نشانه روی دید در شب/روز نسل سوم مجهز شده است. حفاظت این زرهپوشها در برابر حملات از بالا و مینها تقویت شده است. در سال 2005 شرکت تالس برای ساخت دوربینهای دید در شب زرهپوشهای ارتش هلند انتخاب شد. هر زرهپوش برای ارتش هلند 5.06 میلیون یورو هزینه دربرداشته است .

خمپاره انداز

پاتریای فنلاند توانسته است در مقاطعه ای برنده شود که به موجب آن باید تعدادی از زرهپوشهای سی.وی-90 سوئد را به خمپاره انداز پیشرفته "آموس" مسلح کند. آموس از دو خمپاره انداز 120 میلیمتری هم محور تشکیل شده است که برجک آن می تواند 360 درجه بچرخد. سیستم هدایت آتش کامپوتری آموس به آن اجازه می دهد که به صورت مستقیم و غیرمستقیم شلیک کند. انواع گوناگونی از مهمات را می توان در آموس بکارگرفت. مهمترین آنها، گلوله های باهوش "استریکس" هستند که توسط شرکت ساب-بوفورس سوئد ساخته شده اند. گلوله های استریکس دارای یک سنسور مادون قرمز هستند و می توانند پس از شلیک به جستجوی هدف خود بپردازند. برد این گلوله ها 5000 متر است.خمپاره انداز آموس در سال 2002 یکی از گزینه های اصلی ارتش آمریکا برای "برنامه سیستم رزمی آینده" این نیرو بوده است. در جولای 2006 قرارداد ارتش سوئد و پارتیا بسته شد و قرار است که سی.وی-90 های مسلح شده به خمپاره انداز آموس در سال 2011 تحویل این نیرو داده شوند. این خمپاره انداز بر روی زرهپوش فنلاندی "اکس.آ-200" نیز نصب شده است. 

تانک سی.وی-90

آخرین نمونه های زرهپوش سی.وی-90 به برجکهای ساخت هاگلنودز مجهز شدند. این برجکها دارای یک قبضه توپ 120 میلیمتری ساخت سویس می باشند. ساخت سیستم هدایت آتش این توپها برعهده سآب گذشته شده است. این تانک به سیستم اخطار قفل و نزدیک شدن موشکهای راداری یا لیزری می باشد. یک سیستم اختلال الکترونیک فعال و یک سیستم راداری کشف پرتابه های با مسیر منحنی حفاظت تانکهای سی.وی-90 را تکمیل می کنند. برجک این تانکها از طرحی رادارگریز بهره می گیرند. نواخت شلیک این توپ بدون خان به 14 تیر در دقیق بالغ می شود. گونه دیگری از سی.وی-90 به یک قبضه توپ 105 میلیمتری خان دار مجهز شده است تا به عنوان شکارچی تانک بکارگرفته شود.

زرهپوش ضدهوایی

از سال 1995 ارتش سوئد تعداد 27 دستگاه زرهپوش سی.وی-90 مجهز به توپ ضدهوایی را به خدمت گرفته است. این زرهپوشها به یک دستگاه رادار اکتشافی ساخت تالس مجهز شده اند که می تواند اهداف را ارزیابی و بر اساس میزان تهدیدشان آنها را اولویت بندی کند. این زرهپوش می تواند با اهداف در ارتفاع پست و حداکثر تا فاصله 4000 متر درگیر شود. سیستم نشانه روی "یو.تی.آ.آ.اس" ساخت سآب به همراه یک نمایشگر گرمایاب، فاصله یاب لیزری و سیستم هدایت آتش کامپیوتری می تواند توپ ال-70 را بر روی اهداف قفل کند.

زرهپوش شناسایی

یک سیستم نشانه روی دقیق به همراه فاصله یاب لیزری و تجهیزات بهبود یافته ارتباطی و ناوبری سی.وی-90 را به یک زرهپوش شناسایی خط مقدم درجه یک تبدیل کرده اند. این زرهپوش به برجکی با یک قبضه مسلسل 7.62 میلیمتری مسلح شده است.

زرهپوش فرماندهی

یک گونه دیگر سی.وی-90 زرهپوش فرماندهی است که به انواع تجهیزات ارتباطی "سی-3" مجهز شده است. این زرهپوش نیز از یک قبضه مسلسل چندمنظوره 7.62 میلیمتری بهره می گیرد.

زرهپوش تعمیراتی

زرهپوش تعمیراتی سی.وی-90 دارای 4 نفر خدمه بوده و می تواند تا باری به وزن 72 تن را به همراه خود یدک بکشد. برجک این زرهپوش نیز به یک قبصه مسلسل 7.62 میلیمتری مسلح شده است. سی.وی-90 در نقش زرهپوش تعمیراتی به دو دستگاه وینچ هیدرولیک وی یک جرثقیل مجهز شده و یک بیل مکانیکی در جلوی آن نصب شده است.

مشخصات CV90

وزن 26تن
طول 6.47
عرض 3. 01
ارتفاع 2.5
خدمه 3نفر+8 سرباز
تسلیحات 1 قبضه توپ 40 میلیمتری بوفورس
یا 1 قبضه توپ 30 میلیمتری بوشمستر
موتور 1 دستگاه موتور 8 سیلندر اسکانیا
قدرت 550اسب بخار
نسبت قدرت به وزن 23 اسب بخار/تن
برد عملیاتی 320 کیلومتر
سرعت 70 کیلومتر بر ساعت 1 قبضه مسلسل 7.62 میلیمتری

آشنایی با خودرو نظامی The Technical

اصطلاحی انگلیسی برای وانت های مجهز به جنگ افزار است . Technical ها ازران ترین - اسان ترین و معمول ترین خودروهای رزمنده ضد نفر در کشوهای جهان سوم می باشند . برای درست کردن یک Technical نیازی به هیچ مدرک مهندسی نیست ! تنها شما به 2 چیز نیاز دارید :

1 - وانت یا خودرویی دارای سطح صاف در انتها

2 - یک مسلسل یا سلاح برای سوار کردن روی قسمت صاف خودرو Technical ها غالبا وانت هستند ولی در برخی موارد از انواع خودروهای SUV و یا نمونه های تغییر یافته کامیون و کامیونت ها هم می شود بعنوان شاسی برای Technical استفاده کرد . معمول ترین خودرو برای استفاده بصورت Technical وانت تویوتا است . این خودرو ارزان و قابل اعتماد است و در بسیاری از کشورهای جهان سوم به فراوانی بافت می شود . Toyota Hilux هم یک گزینه بسیار مناسب می باشد.

در قسمت بار وانت مسلسل سبک یا سنگین نصب می شود . این مسلسل ها تغذیه شونده توسط نوار فشنگ می باشند . مسلسل نصب شده بهتر است پوشش 360 درجه داشته باشد و در تمامیه زوایا بشود براحتی توسط اپراتور مسلسل کنترل شود . همچنین در قسمت بار وانت و در صورت نصب مسلسل بهتر است فضا برای چندین مسافر فراهم شود . قسمت بار می تواند بین 4 تا 6 نفر بهمراه مسلسل چی را جای دهد .

روی Technical ها می توان انواع مسلسل های سبک و سنگین - انواع توپهای بدون پس زنی - انواع مسلسل های ضد هوایی - انواع توپخانه های موشکی سبک و نیمه سنگین نصب کرد همچنین می توان بهمراه مسلسل ها انواع توپخانه های سبک رو توسط خودرو کشید و جابجا نمود .

در هنگام استفاده از بخضی از جنگ افزارها Technical توانایی حمل مسافر را ندارد . استفاده از RPG ها بر روی Technical ها توصیه نمی شود . این سلاح ها بدلیل نزخ اتش پایین و اتش عقبه خطرناک می باشند .

یکی از موثر ترین جنگ افزارها ترکیبی از مسلسل های سنگین + نارنجک اندازهای اتوماتیک است . به طور کلی جنگ افزارهای Technical ها موثر بر ضد نفرات - ساختمانها - خودروها و در مواردی موثر در برابر زرهی است .

ممکنه واسه دوستان سوال پیش بیاد که دلیل از نامگذاری وانت های مسلح به Technical چیست ؟ این نام بر میگردد به جریان عملیات نیروهای صلیب سرخ در موگادیشو که این نیروها به شبه نظامیان محلی خودروهای جیپ های مسلح برای ماموریت های حفاظتی واگدار کردند . هزینه این محافظت به عمل اومده رو بعدها با عنوان technical expenses نوشتند .

در درگیری های اخیر در لیبی هم نیروهای مخالف قذافی بسیار از وانت های مسلح به انواع جنگ افزارها استفاده کردند . حتی در بسیاری از موارد برای محافظت در برابر گلوله ها این وانت ها رو مجهز به صفحات فولادی ضد گلوله کردند . استفاده از لانچر های موشکهای هلی کوپترهای روسی هم روی این وانت ها معمول است .

این یک وانت توپدار مربوط به نیروهای حزب الله در لبنان است که روی وانت یک مسلسل 14.5 م م ZPU نصب شده و وانت هم از مدل نیسان می یاشد .

اين يك وانت توپدار مربوط به نيروهاي حزب الله در لبنان است كه روي وانت يك مسلسل 14.5 م م ZPU نصب شده و وانت هم از مدل نيسان مي باشد.

اين وانت هم مربوط به نيروهاي شبه نظامي سوداني است .

تويوتا لندكروزر مجهز به توپ بدون پس زني 106 م م در افريقا .

يك كاميون مجهز به مسلسل 23 م م ضد هوايي و مسلسل سنگين 12.7 م م در سومالي .

اين تصوير هم مربوط به سومالي است . قابليت حمل نفر توسط technical ها در اين تصوير به خوبي نشان داده شده .

تويوتا لند كروزر مجهز به 106 م م در خلال جنگ داخلي لبنان .

نيرو مخصوص هاي ارتش امريكا در افغانستان .